Her seyin olcusunun manevi oldugu ve herkesin maneviyatinin farkli konustugu bir duzende bir iliskiye nasil adelet bicersin? Bir standart horizon olmazsa tartinin bir kefesindeki sen mi, obur kefesindeki o mu agir basiyor nasil anlarsin?
Yanlis anlasilmasin, guc yada sevgi olcmek derdinde degilim. Ne kadar adil bir iliski oldugunu olcebilmek isterdim ben. Mesala, onunla birlikte olabilmek icin sevdigin insanlardan uzak kalmaya razi olmak ona dogru attigin 10 adim sayilirsa, onun senin istedigin eve tasinmasi kac adim sayilir, yada sayilir mi?
Biri hep 2-3 adim atiyorken, oburu hep 10ar 10ar geliyorsa enayi midir yada lokomotif mi? Ne zaman vericilik sagliksizlasir? 2er adim gelen ne zaman iyice salip 10ar 10ar gelenin butun yolu kat etmesini bekler?
Adil bir birliktelik mumkun mudur yada bir taraf hep hammal midir?
Adalet aradikca iliskiler politiklesiyorsa, en temel hakkin olan esitlik arayisindan vazgecmeyek mi lazim? Ama bu insanin kendine saygisini somurerek kisiyi her gun tuketir. Ote yandan, surekli kurdeleyi cizginin uzerinde tutmaya calistigin bir halat yarisi da her gun insanin yasama sevincinden ve gucunden calarak yipratir.
Adaletin varligi da yoklugu kadar yipratiyorsa, o zaman her sey iki kisilik bir yolda mi tek kisilik bir yolda mi yorulmak istedigimize bakar.
Ikili iliskilerde bir birey nerde biter, oburu nerde baslar diye dusunuyorum. Iliskiler fedakarlik ve ozveri ister. Ortada bir nevi ortak cuvaliniz vardir, insan yeri geldikce kendi cuvalindan alip ona koyar. Bazen hafif toplardir ortak cuvala aktarilan: cani arkadaslariyla cikmak ister ama esini yanliz birakmaya kiyamaz, bazen agir: esi hastadir, varini yogunu onu kurtarmaya harcar. Ama ne zaman insanin kendinden alip iliskiye koyduklari aslinda obur insana gider?
Ve daha onemlisi bu ne gibi sonuclar yaratir?
Insan bunlari dusunmeyerek mi kendine kotuluk eder, yoksa bu cevapsiz sorularla ugrasarak mi?
En klasi aptal olmak, farkindalik insani yiyip bitiren.
Thursday, February 25, 2010
Subscribe to:
Posts (Atom)
